เริ่มต้นบทบาททางการเมืองโดยเข้าร่วมในเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ ในปี 2535 ในการต่อต้านเผด็จการทหารในการเข้าสู่ตำแหน่งนายกรัฐมนตรี โดยอยู่ร่วมในเหตุการณ์ในโรงแรมรัตนโกสินทร์ในวันที่ เผด็จการทหารใช้กำลังเข้าทำการจับกุมทำร้ายประชาชนผู้บริสุทธิ์หลาย คนเสียชีวิต บาดเจ็บ และเป็นหนึ่งในหลายคนที่กองกำลังทหาร ซึ่งถูกกล่อมเกลาโดยผู้บังคับบัญชาให้มีความเกลียดชังผู้ร่วมเดินขบวน ต่อต้านเผด็จการ ทำร้ายอย่างทารุณในคืนนั้น จึงเกิดความมุ่งมั่นเข้าสู่ถนนทางการเมือง ลงรับสมัครเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาจังหวัดครั้งแรกในปี 2535 ที่เขต อ.เมือง จ.ระยอง โดยตนเองมีพื้นฐานครอบครัวซึ่งมีคะแนนเสียงส่วนใหญ่อยู่ที่ เขต อ.บ้านค่าย จ.ระยอง แต่ด้วยมีแนวความคิดทางการเมืองว่า การเมืองจำเป็นที่ต้องต่อสู้ด้วยตนเองจึงจะยั่งยืนและมั่นคง จึงตัดสินใจที่จะลงสมัครรับเลือกตั้งในเขต อ.เมือง จ.ระยอง ทั้งที่ยังไม่มีฐานคะเเนนเสียงเป็นของตนเองเลย โดยใช้วิธีการเดินเคาะประตูหาเสียงตามบ้านของประชาชนอย่างจริงจัง ผลการเลือกตั้งครั้งแรก ไม่ได้รับเลือกตั้ง โดยแพ้คู่แข่งไม่มากนัก หลังจากแพ้การเลือกตั้งแล้วก็ไม่ได้ย่อท้อ ทำงานการเมืองต่อมาอย่างสม่ำเสมอ ถึงแม้ไม่มีตำแหน่งทางการเมืองก็ตาม ลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัดอีกครั้งปี 2538 ครั้งนี้ได้รับเลือกตั้งเป็น อันดับที่ 3 ของจำนวนสมาชิกสภาจังหวัด 9 คนและได้รับตำแหน่งรองประธานสภา จังหวัดโดยมีอายุน้อยที่สุดในสภาจังหวัดขณะนั้น อยู่ในตำแหน่งจนครบวาระ